
Hymn
Maximilian Erbacher, 2008
Πληροφορίες
Δημιουργημένο το 2008, το Hymn είναι video έργο διάρκειας 3:65 λεπτών, σε προβολή υψηλής ανάλυσης, με ευθύνη της εγκατάστασης και επιμέλειας από το The Met Hotel.
Καλλιτεχνικό Πλαίσιο
Ο Maximilian Erbacher (γεν. 1970, Rosenheim, Γερμανία) είναι ένας πολυδιάστατος καλλιτέχνης με σπουδές στην Ιρλανδία (University of Ulster) και στη Γερμανία (Academy for Media Arts, Κολωνία). Το έργο του, το οποίο περιλαμβάνει εγκαταστάσεις, φωτογραφία και βίντεο, εξερευνά το διαχρονικό ανθρώπινο αίτημα για «σπίτι» μέσα στον αποσυνδεδεμένο κόσμο της παγκοσμιοποίησης.
Στο Hymn, ο Erbacher καταπιάνεται με το “Beichle Jutz”, ένα παραδοσιακό τραγούδι που εκτελείται από εκατοντάδες ελβετούς yodelers στο ετήσιο Φεστιβάλ Yodeling στο Aarau. Ο καλλιτέχνης εμφανίζεται σε ρόλο “marshaler” αεροδρομίου — μεταφορική εικόνα της υπερκινητικής, παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας — και «διευθύνει» αθόρυβα το τραγούδι, χωρίς ήχο. Το αποτέλεσμα είναι μια οπτική ερμηνεία του πώς τα τελετουργικά και οι πολιτισμικοί κώδικες προβάλλονται ως αυθεντικοί, ενώ έχουν ήδη αλλοιωθεί μέσω των σύγχρονων μέσων μαζικής αναπαραγωγής.
Θέση & Δυναμική στο The Met
Το Hymn παρουσιάζεται σε εσωτερικό, ήσυχο χώρο του The Met Hotel, όπου η οθόνη γίνεται παράθυρο σε έναν ρυθμισμένο, αλλά συναισθηματικά φορτισμένο μικρόκοσμο. Η τοποθέτηση του έργου επιτρέπει στον επισκέπτη να σταθεί, να ακινητοποιηθεί για λίγα λεπτά, και να αφομοιώσει την ποίηση της χειρονομίας και την σιωπηλή τελετουργία του Erbacher.
Το έργο αυτό ενισχύει τον διαπολιτισμικό χαρακτήρα της καλλιτεχνικής συλλογής του ξενοδοχείου και δίνει φωνή (ή πιο σωστά, απουσία φωνής) σε μια υπόγεια παγκόσμια μελαγχολία — μια απόπειρα επανασύνδεσης με κάτι που έχει ήδη χαθεί.
Γιατί αξίζει την προσοχή σας
- Ενσώματη μεταφορά: Ο καλλιτέχνης “μαρσάρει” τη μνήμη και την παράδοση χωρίς ήχο — μόνο με χειρονομία.
- Εμπειρία σε αθόρυβη κλίμακα: Ένα έργο που αντιστρέφει το κραυγαλέο της εικόνας και προσφέρει χρόνο για ενδοσκόπηση.
- Σύγχρονη ποίηση: Το Hymn είναι περισσότερο μια σιωπηλή προσευχή στην αυθεντικότητα του ανήκειν, παρά ένα συμβατικό βίντεο.