
Purple Void
Tony Oursler, 2005
Πληροφορίες
Κατασκευασμένο το 2005, το Purple Void αποτελείται από αλουμίνιο και οθόνη LCD με ακρυλική επιφάνεια. Οι διαστάσεις του είναι 106,7 × 111,8 × 2,5 εκ., ενώ η τεχνική του συνδυάζει sculpture και ψηφιακή εικόνα με τρόπο που παραμένει πρωτοποριακός. Το έργο φιλοξενείται στη μόνιμη συλλογή του The Met Hotel.
Καλλιτεχνικό Πλαίσιο
Ο Tony Oursler (γεν. 1957, Νέα Υόρκη) είναι διεθνώς αναγνωρισμένος για τη ριζοσπαστική του προσέγγιση στη video art, τη γλυπτική και τη χρήση νέων μέσων. Απόφοιτος του California Institute of the Arts, έγινε ευρύτερα γνωστός τη δεκαετία 1977–1989 με έργα που παρουσιάζονταν σε εναλλακτικούς χώρους και μουσεία.
Από το 1991 και εξής, τα “Dummies” του — χάρτινες ή υφασμάτινες φιγούρες που ζωντανεύουν με τη χρήση προβολής — έθεσαν νέο πλαίσιο στην αντίληψη του ανθρώπινου προσώπου ως επιφάνειας προβολής, προκαλώντας παγκόσμιο ενδιαφέρον και συχνά αντιδράσεις.
Στο Purple Void, ο Oursler αναδεικνύει τη σχέση του ατόμου με τα μαζικά μέσα, μέσω ενός έργου που συνδυάζει ήχο, εικόνα και υλικό σε μία σχεδόν ψυχαναλυτική εμπειρία. Με φαντασία, τεχνική αρτιότητα και έντονο χιούμορ, μετατρέπει τον θεατή σε ενεργό μέλος μιας δυστοπικής αφήγησης.
Θέση & Δυναμική στο The Met
Το Purple Void αποτελεί μια από τις πιο ιδιαίτερες ψηφιακές εγκαταστάσεις στη συλλογή του The Met Hotel, φέρνοντας την αίσθηση του «ψηφιακού σώματος» στον χώρο του design hospitality. Τοποθετημένο σε κεντρικό αλλά εσωστρεφές σημείο, τραβά την προσοχή μέσα από την ένταση της οπτικής του και τον υπνωτιστικό ρυθμό της κινούμενης εικόνας.
Αντικατοπτρίζει τη στρατηγική του ξενοδοχείου να φιλοξενεί τέχνη που διεγείρει τη σκέψη, συνδέει τα τεχνολογικά μέσα με την ανθρώπινη ψυχολογία και μετατρέπει τον χώρο σε τόπο συναισθηματικής συμμετοχής.
Γιατί αξίζει την προσοχή σας
- Μοναδικό υβρίδιο: Το Purple Void δεν είναι ούτε πίνακας, ούτε video — είναι μια «ζωντανή» οθόνη που ανασαίνει στον χώρο.
- Προσωπική πρόκληση: Ο θεατής αισθάνεται ότι παρακολουθείται αλλά και συμμετέχει, σαν να πρωταγωνιστεί στο ίδιο το έργο.
- Αιχμή της εποχής: Συνδυάζει τεχνολογία, performance και εικαστική δύναμη σε ένα έργο που προηγήθηκε της digital εποχής που ζούμε σήμερα.